
Wat zeg jè nâh?
Veel mensen leven onbewust op de automatische piloot. Misschien jij ook wel en herken je dit. Je leven kabbelt voort. Je hebt je natje en je droogje, of misschien zelfs wel een heel vet salaris. Het is wel niet de baan of relatie van je dromen maar je pensioen is geregeld en ach…er is altijd wel wat te zeuren.
Maar van binnen knaagt er iets. Je tolereert dingen waarvan je eigenlijk ziet en voelt dat het niet klopt, niet bij je past of door de beugel kan.
Die ongezonde relatie waarin je constant op je tenen moet lopen en waarbij je iedere keer aan jezelf gaat twijfelen.
Die organisatie waarin je dingen ziet gebeuren waar je het eigenlijk totaal niet mee eens bent, die schadelijk zijn voor de wereld en of zijn gebruikers maar die wel heel veel winst oplevert voor de eigenaren/organisatie en jou een fijn maandsalaris bieden.
Je hebt geleerd je mond te houden want je denkt dat jij als individuutje toch geen verandering teweeg kunt brengen.
Je hebt geleerd je kop niet boven het maaiveld uitsteken en echt te doen of zeggen wat je wilt, bang om je zekerheden kwijt te raken. Hoe niet goed ze eigenlijk ook voelen. Die knoop in je buik negeer je gewoon maar voor het gemak.
Herkenbaar?
I get you. I’ve been there. Zelfs met het schrijven van dit stukje komt even langs.. wie ben jij nou joh Bri. Maar ik schrijf het toch omdat voor mij het hierom gaat en misschien hebben anderen hier ook iets aan.
Je zekerheden loslaten is eng. En tegelijkertijd zo de moeite waard. Kiezen voor waar jij voor staat en daarmee een onvermijdelijke verandering in jou en je omgeving veroorzaken maakt je (misschien niet geheel zonder tranen) krachtiger.
Als jij die foute relatie verlaat, geef je anderen misschien wel de inspiratie het ook te doen, geef je je kinderen het voorbeeld om op tijd te leren kiezen voor zichzelf en toxische relaties te vermijden.
Je uitspreken op een vergadering of zelfs weggaan bij een bedrijf om redenen die niet gehoord willen worden geeft anderen misschien de moed het ook te doen. En daarmee verandert er altijd iets.
Coaching gaat hierover. Durven kiezen voor wat daadwerkelijk goed voelt en bij jou past, alle doodenge gevolgen het hoofd leren bieden zorgt ervoor dat je krachtig en met een ontknoopte knoop in je buik door het leven kunt gaan.
En ja, op dat pad zul je mensen misschien verliezen, mensen die nog niet zover zijn. Die ‘het’ en zichzelf nog niet durven aankijken en actie ondernemen. Maar weet, dat jij daarin wel een zaadje plant. En uit die zaadjes kunnen hele mooie dingen komen.
Liefs, Bri